SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy

Książka

W koszyku

oceń

Patrick Melrose / Edward St Aubyn ; przełożył Łukasz Witczak ; wstęp Zadie Smith. - Wydanie I łączne. - Warszawa : Wydawnictwo W.A.B., 2018. - 860, [4] strony ; 21 cm.

Autor

St. Aubyn Edward (1960 -) Autor Aubyn Edward St. Nic takiego Aubyn Edward St. Złe wieści Aubyn Edward St. Jakaś nadzieja Aubyn Edward St. Mleko matki Aubyn Edward St. W końcu Smith Zadie (1975- ) Wstęp Witczak Łukasz Tłumaczenie

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura angielska

Temat

Patrick Melrose (postać fikcyjna) Arystokracja Wielka Brytania

Gatunek

Powieść obyczajowa Saga rodzinna

Inspirowany osobistymi doświadczeniami autora, wysmakowany portret brytyjskiej klasy wyższej, uznany za literacki majstersztyk. Patrick Melrose wprowadza nas na salony wielkiego, snobistycznego świata, w którym bogactwo miesza się z blichtrem, a przywileje z postępującą degrengoladą.

Osobliwa saga rodzinna z elementami błyskotliwej satyry społecznej przynosi na przemian wstrząsający i zabawny portret angielskiej klasy wyższej z przełomu XX i XXI wieku, z której wywodzi się Edward St. Aubyn. Przedstawiony tu świat jest pełen zbytku i ogromnej pustki, olśniewającego piękna i niewypowiedzianej ohydy, ujmującego wdzięku i skrywanych złych emocji.

Rozgrywająca się w Londynie, Nowym Jorku i na Riwierze Francuskiej historia Patricka Melrose’a i jego relacji z despotycznym ojcem to fascynująca i świetnie skonstruowana przypowieść o bezbronności dzieci, ciężarze rodzicielstwa i koszmarze wspomnień, od których nie sposób się uwolnić. Wydawane w latach 1992–2012 tytuły cyklu, które w polskiej edycji ukażą się w dwóch tomach, z czasem zapewniły autorowi miano jednego z najwybitniejszych współczesnych angielskich pisarzy, podziwianych przez kolegów po fachu za wyborne pióro, przenikliwość i odwagę. Powieści z cyklu „Patrick Melrose” rekomendowali m.in.: Jonathan Franzen, Zadie Smith, Michael Chabon, Brett Easton Ellis, Edmund White, Alan Hollinghurst, Alice Sebold, David Nicholls i Francine Prose.

Pełna czarnego humoru i ironii opowieść o dysfunkcyjnej rodzinie w świecie przywilejów i bogactwa, a zarazem patologii, nadużyć i uzależnień, oferuje gęstą, filozoficzną refleksję. Natomiast wykwintny styl St Aubyna daje okazję do wyśmienitej literackiej uczty. Tom zawiera 5 minipowieści: „Nic takiego”, „Złe wieści”, „Jakaś nadzieja”, „Mleko matki”, „W końcu”. [Powyższy opis pochodzi publio.pl].

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

W29 (Rembielińska 6a)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-3 ang. (1 egz.)

W49 (Księcia Ziemowita 16)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821-3 ang. (1 egz.)

W85 (Jórskiego 41)

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 821-3 ang. (1 egz.)

(dostępność ok. 20.10.2025)

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Never mind

Tytuł oryginału: Bad news

Tytuł oryginału: Some hope

Tytuł oryginału: Mother`s milk

Tytuł oryginału: At last

Uwaga ogólna

Na okładce: Ekranizacja cyklu głośnych powieści.

Poprzednie wydanie w dwóch częściach pt.: "Nic takiego" i "Mleko matki".

Uwaga dotycząca zawartości

Zawiera: Nic takiego ; Złe wieści ; Jakaś nadzieja ; Mleko matki ; W końcu.

Recenzje:

NIESAMOWITE. To tak na wstępie nadmienię.
Kim jest Patrick Melrose? Trudno to określić jednym słowem, zwłaszcza jeśli prześledzimy jego dorastanie i to, co się z nim dzieje potem, gdy staje się ( co w jego przypadku zabrzmi górnolotnie) odpowiedzialnym za siebie człowiekiem. Bo czy dziecko molestowane przez własnego ojca, może się stać kimś wartościowym? Choćby we własnych oczach? Czy z traumy można się wyzwolić?
Lecz zacznijmy od początku Oto Patrick u boku rodziców, (...) którzy mu nie poświęcają czasu. Dorasta lecz nikt go tak na prawdę nie zna. Nikt nic o nim nie wie. Matka wiecznie na rauszu, większą dbałość przykłada do zawartości promili w sowim organizmie, aniżeli dbałości o syna. Ojciec zaś jest sceptykiem, egocentrykiem i (trzeba powiedzieć szczerze) chamem. Nie tylko w stosunku do znajomych, lecz do własnej rodziny także. Liczy się jego postrzeganie świata, jego racja i wyższość. Zarówno żona, jak i Patrick są nikim.
Z takiego domu pochodzi Melrose.
I z pewnością to staje się powodem do sięgnięcia po narkotyki. Kokaina, heroina, kraki wszelakie...Lub ich zamienniki i "równoważniki", by serce nie wysiadło, by umysł był w miarę stabilny, by "zjazd" nie był zbyt nagły... Patrick to specjalista w każdym calu. A że ma pieniądze, to tym bardziej nie przebiera w środkach.
Pewnego dnia dostaje telefon o śmierci ojca. Niby nic, musi jechać po zwłoki, a raczej prochy. I wydawać by się mogło, że nie ma nic łatwiejszego. O i tu się mylimy. Wylot Patricka to jedna długa droga naznaczona białymi kreskami, brudnymi strzykawkami i miejscami zgoła nie będącymi pokojami hotelowymi. Wszędzie musi być spid. Bo, jak sam to sobie uzasadnia, musi przeżyć i, jak mu się mętnie wydaje, zachować samokontrolę. Jak z tym jest, łatwo się domyślić. Patrzymy tu na degradację samego siebie, na bliskość śmierci, na unicestwienie tego, co jest żywe...
Wszystko po to, by osiągnąć dno i... wybić się z niego. W trzeciej części Patrick staje się "czysty". Po detoksie staje się zatwardziałym zwolennikiem jasnego umysłu, co czasem staje się mylnym złudzeniem. Walka z uzależnieniem jest walką do końca życia. Musi się pilnować, kontrolować miejsca, do których idzie i ludzi, z którymi się spotyka. Ale, co dziwne, dużo o narkotykach mówi i częstokroć przebywanie w jego towarzystwie może być złudne dla drugiego. Jego cięty język, riposty i postrzeganie świata nie są zbyt pomocne dla rozmówców. Trudno przebić jego argumenty za i przeciw. Trudno czasem pojąć jego zdanie. Lecz kim by był, gdyby nie ten jego język? Gdyby nie ta jego nonszalancja?
Ta ksiązka kipi od emocji, od amplitud. Od upadków i szybkich powstań. Od bezbrzeżnych wątpliwości co jest dobre, co złe, co jest właściwe. Kto jest przyjacielem? Kto wrogiem?
Przesiąkamy oparami papierosów, dusznymi, zatęchłymi pomieszczeniami i majakami, jakie wywołują narkotyki. Trudno nam oddzielić jawę od snu. I chyba to lawirowanie jest nam potrzebne, by w końcu otworzyć oczy na to co ostateczne.
St.Aubyn pokazuje nam świat pełen blichtru, bogactwa, wprost wszędobylskiego (okropnego) bogactwa i wyuzdania. Nie mamy tu jedynie Patricka. On jest poniekąd przedmiotem, owocem tego wszystkiego. Skutkiem wynikłym z prostego dodawania. mamy tu poboczne osoby, jak znajomych rodziny i ich fałszywe gęby. Gdzie szacunek do drugiego równa się zeru. Gdzie do łóżka bierze się kogokolwiek. Liczy się bowiem zaspokajanie żądzy, własna przyjemność i chwytanie okazji. W końcu człowieka zdobywa się tak, jak majątek. Po trupach do celu, byle uważnie stawiać kroki w trosce o samego siebie.
St Aubyn opisując ten przepych pustych ludzi, pokazuje nam zniszczenia, jakie dokonuje. Co się dzieje z dzieckiem odstawionym na boczny tor? Co to dziecko robi? Za czym tęskni? Kim się staje, gdy jako jedynak wchodzi w dorosłość?
Przy okazji, powieść została teraz wydana ponownie w nowej okładce i chyba to zjednało jej wielu nowych czytelników (to po 1sze) i jednocześnie przyciagneło magnesem innych (Benedict Cumerbatch, czyli plakat serialu). Serial, co też warto nadmienić, kładzie na łopatki.
geniusz w formie papierowej i wizualnej.
'Polecam