Generalna teza pracy sprowadza się do twierdzenia, że obecna regulacja prawna statusu twórców utworów audiowizualnych jest wynikiem dość długiego procesu ewolucji, mającej korzenie jeszcze w ustawie o prawie autorskim z 1926 r., a której ostateczny kształt zaistniał pod wpływem regulacji w Konwencji berneńskiej w tekście paryskim z 24 lipca 1971 r., a więc powszechnego (uniwersalnego) międzynawowego prawa publicznego, a także w następstwie rozwiązań prawa Unii Europejskiej oraz Rady Europy. Przyjęte w Polsce w tej kwestii rozwiązania normatywne są całkowicie zgodne z istniejącymi standardami prawnymi, istniejącymi zarówno w powszechnym (uniwersalnym) międzynarodowym prawie publicznym, jak i w europejskich systemach regionalnych. Wypada jednak zwrócić uwagę, na fakt, że w systemach tych wzrasta status reżysera wobec innych twórców utworu audiowizualnego. Zarówno na gruncie Konwencji berneńskiej, jak i w dokumentach prawa unijnego określa się go mianem "głównego reżysera". Wprawdzie terminologia ta nie zaistniała jeszcze w polskich aktach normatywnych, ale znalazła już obywatelstwo zarówno w doktrynie, jak i w dorobku polskiej judykatury - w uzasadnieniach licznych orzeczeń. Można oczekiwać, że w tym względzie nastąpią, z jakiś czas, zmiany w odpowiednich przepisach.

Wstęp * I. Pojęcie filmu, kinematografii i praw filmowych * 1. Wprowadzenie * 2. Problemy terminologiczne * 3. Utwór audiowizualny * 4. Wideogram * Podsumowanie * II. Film w polskim systemie prawnym do wejścia w życie ustawy * z 1994 r. * 1. Pierwsze regulacje prawa filmowego w Polsce niepodległej * 2. Prawo filmowe pod rządami ustawy z 10 lipca 1952 r. * Podsumowanie * III. Międzynarodowe standardy prawa filmowego * 1. Różnorodność systemów * 2. Film w systemie powszechnego (uniwersalnego) prawa * międzynarodowego publicznego * A. Konwencja berneńska * B. Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Socjalnych * i Kulturalnych * C. Akty normatywne UNESCO * D. Traktaty Światowej Organizacji Własności Intelektualnej * 3. Prawo filmowe w prawie Unii Europejskiej * A. Ramy Traktatów * B. Dyrektywa 2006/116/WE Parlamentu Europejskiego i Rady * z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie czasu ochrony prawa * autorskiego i niektórych praw pokrewnych * C. Filmowe utwory osierocone * D. Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia * 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów * praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym * E. Problem pomocy państwa dla produkcji filmów i innych utworów * audiowizualnych * 4. Film w systemie prawa Rady Europy * A. Zalecenie Komitetu Ministrów Rady Europy z 14 maja 1985 r. * o ochronie dziedzictwa filmowego * B. Inne zalecenia Komitetu Ministrów Rady Europy dotyczące * produkcji filmowej, audiowizualnej i telewizyjnej * 5. Film jako komponent kultury w systemie prawnym Organizacji * Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie * Podsumowanie * IV. Podmiot praw filmowych * 1. Producent * A. Współautorstwo utworu audiowizualnego * B. Autorstwo dzieł filmowych w ustawie z 29 marca 1926 r. * o prawie autorskim * C. Ewolucja praw producenta do utworu audiowizualnego * D. Problem domniemania * E. Obowiązki i prawa producenta * F. Prawo producenta do dokonywania bez zgody twórców utworów * audiowizualnych, tłumaczeń na różne wersje językowe * 2. Autorzy utworów wkładowych * 3. Prawa producenta a prawa twórców utworów wkładowych * 4. Reżyser * 5. Scenarzysta * 6. Kompozytor. Muzyka w filmie * 7. Artyści wykonawcy * Podsumowanie * Zakończenie * Źródła