Do Warszawy stanu wojennego przyjeżdżają, w poszukiwaniu przygody, dwaj kumple z Ameryki. Zarówno oni, jak i ich polscy rówieśnicy zapłacą cenę za lekcję przyśpieszonego dojrzewania. Czy dla przybyszów z wolnego świata będzie ona tak samo boleśnie wysoka, jak dla zakładników stanu wyższej konieczności z kraju nad Wisłą? "Miłość w stanie wyższej konieczności" jest opowieścią o przyjaźni, rodzinie, miłości, ale jest także historią ponurych przypadków, paskudnych postępków i kłamstwa. Bohaterowie książki wikłają się w ich sieć nie tyle z własnej woli, ile z przyczyn od nich niezależnych. Czas, w którym odbywa się akcja powieści, dodaje jej grozy i sensacyjności, ale to, co się dzieje między ludźmi, może się zdarzyć w dowolnych sytuacjach zagrożenia.

Paulina, Agata i Kasia we wczesnej młodości miały nieszczęście zaufać niewłaściwym mężczyznom. Wszystkie zapłaciły wysoką cenę za naiwność i niewłaściwie ulokowane uczucia: najpierw strachem i upokorzeniem, potem codzienną, upadlającą biedą. Teraz, dzięki energicznej Marcie zawiązują czteroosobową Agencję Złamanych Serc, której jedynym celem jest zemsta - nie na rodzie męskim jako takim, ale na konkretnych, znaczących dla ich życia panach. Dziwnym trafem wszyscy oni znakomicie poradzili sobie w nowej polskiej rzeczywistości i weszli do toruńskiej elity finansowej, a zarazem szarej strefy gospodarczej. Sprawiedliwą karą jest więc - zdaniem bohaterek - możliwie bolesne uderzenie niewiernych po zasobnej kieszeni.

Julia Blenda, bohaterka nowej powieści Ireny Matuszkiewicz (znakomita debiutancka "Agencja Złamanych Serc"), jest dziewczyną stuprocentową. Bo i nowoczesną ? inżynier informatyk! ? i rozkosznie staroświecką zarazem: najlepiej by się czuła w silnych męskich ramionach, najchętniej sławnego i przystojnego aktora. Julia oczywiście na to jak najbardziej zasługuje ? jest śliczna, dowcipna i wrażliwa. Tyle że mieszka we Włocławku. To zaś oznacza pokój przy rodzicach, etat za 800 zł w szemranej firmie na krawędzi bankructwa i żadnych aktorów w zasięgu wzroku. Żadnych też komputerów, tylko pomaganie sekretarce i wyręczanie sprzątaczki... Słowem, życie w nieupiększonej rzeczywistości Polski współczesnej, przyprawionej zbrodnią, szantażem, dewiacjami, dobrze nam znanym brudem. W takich warunkach Julia, wyposażona w oręż wydawałoby się archaiczny ? wierność wartościom ? walczy o ocalenie tego, co najcenniejsze: przyjaźni i miłości.

Powieść Iwony Menzel to debiut wyjątkowo dojrzały. Tradycyjna forma znakomicie posłużyła budowanej lekko, jakby od niechcenia, a zarazem niezwykle precyzyjnie konstruowanej i skrzącej się humorem opowieści o perypetiach matki dziesięcioletniego Jana, kobiety szukającej swego miejsca w świecie, która po licznych nieudanych próbach ułożenia sobie życia w szczęśliwym związku postanawia poświęcić się dziecku i pracy zawodowej. Rychło jednak spotyka Josha i wszystkie plany biorą w łeb. Ale nie tylko jej własny świat chwieje się w posadach. W Polsce zostaje obalony komunistyczny rząd, w Berlinie pada mur... Krążąc między Niemcami a Polską, z zapartym tchem obserwuje rozwój wydarzeń. W przypływie szaleńczej odwagi spełnia jedno ze swych marzeń: kupuje konia. I zapewne w ten sposób prowokuje los: koń okazuje się kobyłą nad wyraz krnąbrną, euforia zjednoczeniowa gwałtownie opada, kwitnące krajobrazy w nowych landach kwitną już nie dla każdego. Być może dobry Bóg po prostu nie powinien się zbytnio spieszyć ze spełnianiem naszych marzeń, ale niewykluczone, że ten świat w ogóle nie jest miejscem, gdzie by się one spełniały bezkarnie. Urodziłam się w Warszawie, gdzie w socjalistycznej rzeczywistości spędziłam jak najbardziej szczęśliwe dzieciństwo i wykształciłam się na architekta. Wyjazd z Polski, konsekwencję ślubu z obywatelem niemieckim, uważałam od początku za duże poświęcenie - i miałam rację: od tej chwili moje życie stało się pasmem rozstań, powrotów i nieporozumień. ale mój urodzony w Niemczech syn, dziewiętnastolatek, czuje się równie dobrze i tu i tu - jest pogodnym wędrowcem między jednym i drugim światem. Dodaje mi to odwagi: mam nadzieję, ze jego pokolenie będzie się uważało w pierwszym rzędzie za mieszkańców wspólnego europejskiego domu.

W życiu Aleksandry, zaabsorbowanej całkowicie studiami paleontologicznymi i opieką nad czternastoma psami, mężczyźni nie odgrywają żadnej roli. Nie zamierza jednak rezygnować z radości macierzyństwa i z właściwą sobie skrupulatnością udaje się na poszukiwanie odpowiedniego kandydata na ojca.