Karol Marks i koniec jego systemu Eugena von Böhm-Bawerka to jedna z najwybitniejszych analiz krytycznych, jakie kiedykolwiek powstały w historii teorii ekonomii. Böhm -Bawerk potraktował swojego oponenta solennie i z charakterystyczną dla siebie prawniczą precyzją przeanalizował krok po kroku rzekome rozstrzygnięcia kwestii spornych przez Marksa. Śledztwo nie wypadło zbyt pomyślnie dla podejrzanego o nieracjonalną pracę myślową, a wyrok okazał się negatywny: Karol Marks nie był w stanie rozwiązać wewnętrznych sprzeczności i nieporozumień, wynikających wprost z teorii laborystycznej. Udało mu się jedynie zastosować rozmaite makroekonomiczne zabiegi językowe, które zamaskowały jego całkowitą kapitulację. To właśnie z tego względu wybitny historyk myśli (niegdyś marksista) Mark Blaug nazwał opracowanie Marksa » zręcznym kuglarstwem, które wystrychnęło na dudka całe pokolenia czytelników «.Drugą pozycją w tomie jest zestaw dziesięciu wykładów Ludwiga von Misesa Marksizm zdemaskowany. Od iluzji do klęski, najwybitniejszego ucznia Böhm -Bawerka, na temat marksistowskiego myślenia o gospodarce i społeczeństwie. Można powiedzieć, że Mises zerwał radykalnie z przestarzałym sposobem przeprowadzania analizy społecznej: ze sposobem nad wyraz materialistycznym, skupiającym się na fizycznej stronie produkcji. Pod tym względem jego podejście to coś więcej niż li tylko atak na marksizm. Stanowi ono zerwanie z większością ekonomii dziewiętnastowiecznej. Przykładowo, jak przekonuje nas Mises, koncepcja wartości i wyceny kapitału ma więcej wspólnego z ideami i wiedzą człowieka, aniżeli czystą akumulacją materialnych narzędzi. Pieniądz jest instytucją, której wartość pochodzi z subiektywnych preferencji ludzi, a stopa procentowa wyraża naturalne dla człowieka odmienne wartościowanie dóbr w czasie. Aby przeprowadzić analizę całokształtu stosunków handlowych i ekonomicznych, nie trzeba wcale odwoływać się do »sił wytwórczych« o charakterze materialnym. Trzecie dzieło, zamykające tom o marksizmie, to opracowanie Murraya N. Rothbarda Karol Marks - komunista jako religijny eschatolog. Tytuł artykułu może być mylący. Rothbard bardziej niż na postaci Karola Marksa skupiał się bowiem na samej istocie komunizmu i jego utopijnym charakterze. Nie poprzestał na analizie teoretycznej, ale opisał również wiele konkretnych projektów historycznych, których realizacja zakończyła się katastrofą. Dlaczego sedno myśli komunistycznej ma być ważne dla Marksa? Ponieważ w poglądzie Rothbarda Karol Marks był komunistą. Jakkolwiek groteskowo by to nie brzmiało, zdaniem ucznia Misesa jest to klucz do zrozumienia myśli Marksa. Marksa i komunistów utopijnych łączył bowiem emocjonalny w swej istocie sentyment. Chociaż Marksistowską próbę rzeczowej i naukowej analizy komunizmu od szalonych projektów komunizujących fantastów teoretycznie oddziela przepaść, to w praktyce Marks miał motywować się analogicznymi pobudkami, wynikającymi z głębokiej nienawiści do zastanego przezeń świata. Jeśli hipoteza Rothbarda jest prawdziwa, to tłumaczy ona, dlaczego wytknięte przez Böhm-Bawerka błędy w systemie Marksa zostały całkowicie zignorowane - gdyż ważniejsza od spójności logicznej jest Lennonowska nuta niosąca echa wymarzonej utopii, wywracającej świat człowieka do góry nogami: świat jest zły i skażony kapitalistyczną trucizną, a rynki dóbr i usług to najokropniejsze antropologiczne potwory (nawet jeśli z nich korzystamy, produkując i kupując dzieła Marksa i koszulki z podobizną Che Guevary). Głównym spoiwem podtrzymującym sens rozumowań Marksa nie jest trafność analizy ekonomicznej. Ich sens bierze się z tego, co nie poddaje się racjonalnemu myśleniu: z wiary w nadchodzący komunistyczny raj oraz nadziei, że po okresie krwawego i morderczego komunizmu wojennego nastąpi powszechna szczęśliwość i wszechogarniająca ludzka miłość.

Książka zawiera siedem esejów sławnego noblisty, napisanych w latach 1929-1937, nigdy dotąd niewydanych po polsku. Choć powstały ponad 70 lat temu, są nadal aktualne i cytowane. "Zbiór tych siedmiu prac można uznać za podjętą po raz pierwszy próbę syntezy podstaw austriackiej makroekonomii - austriackiej teorii pieniądza, kapitału, cykli koniunkturalnych oraz instytucji monetarnych. Prace te od czasów powojennych aż do dzisiaj wywierają ogromny wpływ na austriacką czy też "kapitałową makroekonomię“. Taki dorobek to nie lada osiągnięcie - nawet na przestrzeni całego życia. Tym bardziej więc zdumiewa fakt, iż Hayek opublikował te prace w ciągu ośmiu lat (1929-1937) i to przed ukończeniem czterdziestego roku życia. (...) Ponowne opublikowanie tych prac w jednym tomie to doniosłe wydarzenie, które wypełnia ogromną lukę w austriackiej literaturze makroekonomiczneji i ukazuje współczesnym austriakom metodę rozwijania teorii ekonomii przez racjonalną argumentację i krytykę".

"Ekonomia w jednej lekcji" Henry`ego Hazlitta, opublikowana po raz pierwszy w 1946 r., stała się książką ponadczasową. Napisana przystępnym, żywym językiem stanowi kompendium wiedzy ekonomicznej, dlatego jest idealnym źródłem dla szerokiego spektrum odbiorców - od laików po zawodowych ekonomistów. Jak pisze autor we wstępie, Ekonomia w jednej lekcji "ma ukazać, iż wiele pomysłów, które dziś uchodzą za wspaniałe, postępowe i nowoczesne, to w gruncie rzeczy nawrót starych błędów". Wykład poprawnej ekonomii Hazlitt przedstawia w tytułowej "lekcji", która zawiera się w jednym zdaniu kilkustronicowego pierwszego rozdziału. Pozostałe rozdziały to omówienie podstawowej lekcji na przykładach z życia. W 26 rozdziałach (lekcjach) omówione zostały wszystkie kluczowe zagadnienia takie jak: regulacje cen, płace, kredyty, inflacja. Autor bezpardonowo rozprawia się również z najczęstszymi mitami, sofizmatami i manipulacjami dotyczącymi problematyki gospodarczej.Lektura książki pobudza do refleksji i logicznego myślenia, rozwija u czytelników świadomość natury procesów gospodarczych, pozwalając im w konsekwencji na samodzielne rozpoznawanie błędów ekonomicznych oraz tworzonych na ich podstawie populistycznych rozwiązań politycznych. Jak uprzątnąć ekonomiczne mity, które rozpanoszyły się w Polsce i zniewalają młode umysły? Jak obudzić przedsiębiorczość? Jak wytłumaczyć, że programy rządowe przynoszą więcej szkód, niż pożytku? Wystarczy dobra książka - napisana przystępnym, żywym językiem, by fascynowała. Tak prosta, by mógł ją zrozumieć laik. Tak doskonała, by otwierała oczy profesjonaliście. Ponadczasowa, zawsze aktualna.

Książka Hazlitta pozwala czytelnikowi zrozumieć podstawowe zagadnienia ekonomiczne, a zwłaszcza wyrobić sobie pogląd na tematy powszechnie dziś dyskutowane: na czym powinna polegać rola rządu w gospodarce, jak chronić przemysł, jakie są skutki ceł, regulacji cen, robót publicznych, jaka jest rola związków zawodowych itd.

Najnowsza publikacja Instytutu Misesa Dzieła zebrane Adama Heydla powinna się przyczynić do głębszego zrozumienia tego, że prawda się nie starzeje. Ponadto pomoże nam, Polakom, uświadomić sobie, że ową prawdę mamy pod ręką, nie musimy jej szukać daleko ani odkrywać. Polski naukowiec Adam Heydel pisał po polsku i odnosił się do lokalnych problemów, ale dysponował talentem analitycznym Misesa i rozmachem intelektualnym Hayeka. Pisał o błędach polskiej polityki gospodarczej okresu międzywojennego, przywołując cytaty z Saya i Misesa, ale także z Norwida i Wyspiańskiego. Jeśli uzmysłowimy sobie, że Heydel (18931941) mógłby żyć i tworzyć tak długo jak Mises (18811973) lub Hayek (18991992), to zrozumiemy, że właściwie był polskim Misesem i Hayekiem w jednej osobie. Gdyby jego życia nie przecięła salwa egzekucji zarządzonej przez tępych zbrodniarzy niemieckich, być może odegrałby jeszcze ważną rolę w polskim życiu politycznym początku lat osiemdziesiątych.

Najnowsza publikacja Instytutu Misesa Dzieła zebrane Adama Heydla powinna się przyczynić do głębszego zrozumienia tego, że prawda się nie starzeje. Ponadto pomoże nam, Polakom, uświadomić sobie, że ową prawdę mamy pod ręką, nie musimy jej szukać daleko ani odkrywać. Polski naukowiec Adam Heydel pisał po polsku i odnosił się do lokalnych problemów, ale dysponował talentem analitycznym Misesa i rozmachem intelektualnym Hayeka. Pisał o błędach polskiej polityki gospodarczej okresu międzywojennego, przywołując cytaty z Saya i Misesa, ale także z Norwida i Wyspiańskiego. Jeśli uzmysłowimy sobie, że Heydel (18931941) mógłby żyć i tworzyć tak długo jak Mises (18811973) lub Hayek (18991992), to zrozumiemy, że właściwie był polskim Misesem i Hayekiem w jednej osobie. Gdyby jego życia nie przecięła salwa egzekucji zarządzonej przez tępych zbrodniarzy niemieckich, być może odegrałby jeszcze ważną rolę w polskim życiu politycznym początku lat osiemdziesiątych.

Według dr. Jörga Guido Hülsmanna jest to najważniejsza książka na temat pieniądza i bankowości od 1912 roku, czyli od wydania książki Misesa Theorie des Geldes und der Umlaufsmittel, która całkowicie zrewolucjonizowała podejście ekonomistów do tych zagadnień. Analiza prof. de Soto nie pozostawia wątpliwości: dopóki podaż pieniądza będzie się opierać na pokrętnych regulacjach i cząstkowej rezerwie bankowej, dopóty będziemy mieli kryzysy. zalegalizowana kradzież musi wywoływać problemy. Książka Jesusa Huerty de Solo to lektura obowiązkowa dla każdego, kto zastanawia się nad przyszłością gospodarki...

Profesor Jesús Huerta de Soto przedstawia wyczerpującą analizę socjalizmu w książce dedykowanej Misesowi, który jako pierwszy wskazał na błędy w teorii socjalizmu i udowodnił jego niemożliwość. Autor pogłębia Misesowską analizę, umieszczając ją w kontekście współczesnych zagadnień ekonomicznych. Przypomina, że źródłem kryzysów nie są ułomności systemu wolnorynkowego, lecz interwencjonizm wspierany przez błędne teorie ekonomii głównego nurtu. Jesús Huerta de Soto jest profesorem ekonomii na Universidad Rey Juan Carlos w Madrycie, autorem i współautorem kilkudziesięciu książek z zakresu teorii ekonomii, finansów i bankowości oraz autorem regularnych publikacji i komentarzy prasowych w języku hiszpańskim i angielskim. W 2009 r. nakładem wydawnictwa Instytutu Misesa ukazał się traktat prof. Huerta de Soto Pieniądz, kredyt bankowy i cykle koniunkturalne — jedna z najważniejszych publikacji na temat pieniądza i bankowości ostatnich dekad.