Celem książki jest zaznajomienie studentów uczelni wychowania fizycznego z wiedzą obejmującą postępowanie korekcyjne w przypadkach wad postawy ciała. Zawężenie oddziaływania korekcyjnego (za pomocą ruchu) do wad postawy, spowodowane jest dużą statystycznie liczebnością tego typu odchyleń u dzieci przedszkolnych i szkolnych. Wymieniony krąg odbiorców poszerza się o nauczycieli wf, instruktorów gimnastyki korekcyjnej, nauczycieli wychowania przedszkolnego oraz początkowego. Wprowadzenie w ramach reformy edukacji nauczania zintegrowanego w klasach 1-3, wyeliminowało - w większości przypadków - z tych klas nauczyciela wf. A przecież w tym wieku właśnie korekcja wad postawy stwarza największe szansę efektywności. Dlatego doszkolenie nauczycieli nauczania początkowego w tej dziedzinie jest również sprawą opanowania wspólnych metod działania z nauczycielem wf, przejmującym korektywę dzieci z klas wyższych szkoły podstawowej. Wyważenie proporcji poszczególnych rozdziałów pracy zostało podyktowane jej główną funkcją - podręcznika dla studentów. Dysponują oni bowiem szeregiem obszernych podręczników z dziedzin takich, jak: pedagogika, metodyka, psychologia, fizjologia, anatomia i inne oraz dyscyplin praktycznych. Liczę więc, że tajniki wymienionych wyżej dziedzin podstawowych zostały przyswojone już uprzednio. Jednakże zdecydowałam się uwzględnić zwięźle i wybiórczo (pod kątem omawianego zagadnienia) repetytorium anatomo-fizjologiczne. Uzasadnieniem tej decyzji jest wieloletnie doświadczenie w pracy dydaktycznej nie tylko ze studentami, lecz także z nauczycielami wf i lekarzami; wykazuje ono, że szereg podstawowych wiadomości z tego zakresu ulega zapomnieniu. A wiadomości te są podstawą zrozumienia zasad i metod doboru postępowania korekcyjnego. Praca nie rości sobie pretensji do wyczerpania problemu. Ambicją jej jest zaznajomienie studenta z podstawami gimnastyki korekcyjnej, ułatwienie samodzielnych studiów i pracy w tej dziedzinie. Wykorzystałam w niej, oprócz doświadczeń polskich, znane mi z literatury osiągnięcia obcych specjalistów, takich jak: L. Charriere [8], A. Lapierre [37], J. Lesur [38], G. Hohmann [25] i in.